Als ik een groot nieuw project ga starten, heb ik structuur nodig. In mijn eigen hoofd is het zo druk en chaotisch dat ik prikkels moet weghalen. De stad werkt dan niet en dus gingen we naar Ermelo.
Op een 5 sterren ANWB-camping sloegen we ons kampje op. Het waren een fijne paar dagen. Ik heb de boeken die ik wilde (her)lezen uit en hele mooie nieuwe gedachtes gevormd. Daarover later meer. Fijn dat dat gelukt is.
Maar minstens zo fijn waren alle caravans. En hoe langer we er waren, hoe beter we het zagen.
Er waren er veel. Meestal van een ouder echtpaar dat soms een beetje op elkaar was gaan lijken. Het is makkelijk daar grappen over te maken. Maar ook wat onaardig en onnodig. Want als je goed kijkt, is er veel om jaloers op te zijn.
Ik las deze boeken:
En in The Wonderbox kwam ik het weer tegen: the art of living. Het vermogen je eigen leven rustig te leven en zelf vorm te geven. Met aandacht en in de volle overtuiging dat het klopt. Iets waar veel mensen nadrukkelijk naar op zoek zijn: mindfulness cursussen, yoga op Bali, bizar gezond eten en heel bewust zelfhulpboeken bestuderen.
Maar de mensen op de camping hadden het al gevonden. In de ochtend en in de avond het zeil vegen, rustig samen afwassen in het toiletgebouw, even een puzzelboekje voor het journaal begint, en daarna een glaasje wijn.
Jaren ervaring toont zich: de vanzelfsprekende routine, het samenzijn als een vaste choreografie, de juiste spullen voor de taken. Niemand maakt foto’s om te delen, het gaat om het hier en nu.
Het was lief, aandachtig en rustig. Misschien kunnen je de zelfhulp mindfulness reis die je voor het najaar hebt gepland nog afzeggen en gewoon een weekeind op stage gaan in Ermelo. Want de art of living, die zag ik niet vaak zo helder.
Liefde.