Ik gebruik soms Gmail. (Ja, weet ik en jullie hebben gelijk.) En Google heeft een nieuwe dienst voor me. Allemaal fijne, handige dingen.
Het aanbod is fantastisch:
- Automatic filtering (wow, handig!)
- Smart compose (te gek, sneller mailen!)
- Samenvattingen boven de mails (zodat ik ze niet eens meer hoef te lezen! ja!)
- Event data omzetten in afspraken (zo lekker, nooit meer afspraken fout in mijn agenda!)
Ik hoef alleen maar –Continue met deze smart features- aan te klikken. Slimme features, doorgaan, allemaal positieve woorden.
Eronder staat ook nog iets: als ik het niet wil kan ik het uitzetten: Turn off deze smart features. Maar dan worden features disabled of en performance degraded; als ik nee zeg wordt het slechter. De woorden zijn negatief.
E-mail is overlast
Maar wat er staat is best gek. Uit het aanbod dat Google doet blijkt dat email vooral overlast is, die verminderd moet worden. Selecteren kost tijd, lezen kost tijd, antwoorden kost tijd, verwerken kost tijd. Er aandacht aan besteden is negatief. En Google lost dat voor me op.
Doe wat ik zeg of het zal je berouwen!
Wat ook opvalt is de toon. Door de manier waarop het aanbod wordt gedaan heb ik eigenlijk geen keuze: Als je nee zegt wordt jouw Gmail slechter. (Maar je kunt altijd tot inkeer komen.)
Ik klikte overigens nee en kreeg dit:
Nog meer druk om ja te zeggen 🤬. En een dubbele opt-out.
Helpen, sturen, besturen.
Op de schaal helpen, sturen en besturen (tool hier) scoort dit slecht. Door de -nee bedankt- als een angstige optie met onduidelijke gevolgen te presenteren waarbij je bovendien allerlei moois mist beïnvloedt Google mijn keuze. Google duwt op mijn gevoel van angst (straks doet mijn mail het niet meer!) en FOMO (zo mooi! zo slim!). Ze nemen mijn autonomie af door geen oprechte, transparante keuzes te bieden.
‘Ja, zo werkt het nu eenmaal’, denk je. En je hebt gelijk. En juist dat moeten we veranderen. Want zou het niet gewoon een eerlijke keuze kunnen zijn? Dat levert Google waarschijnlijk minder conversie op, maar ook minder irritatie. Het is maar de vraag wat op lange termijn het beste is.
Ik ga eens even denken hoe erg het is als ik mijn Gmail verlaat.