Dit is een verhaal in een serie waarin ik vertel over autisme en werk. Want hoewel autisme soms lastig is, ervaar ik het vooral als iets positiefs.
Recent schreef ik een stuk over mijn autisme in relatie tot mijn werk. Kern: ik heb het altijd als een kracht ervaren. Het maakt me (mede) goed in wat ik doe.
En om gelukkig te kunnen zijn, zijn er een paar voorwaarden. Ik pleitte voor een werkomgeving die voor mij, maar ook voor veel andere mensen goed zou zijn:
- Wees eerlijk over waarom, hoe en wat je doet.
- Bestrijdt achterkamertjespolitiek en gekonkel.
- Gebruik hiërarchie alleen voor het stroomlijnen van processen.
- Wees aandachtig.
- Geef ruimte.
Reacties waren fijn. Overweldigend en positief. Veel dank daarvoor.
Maar er was ook een ondertoon van oud denken: ‘Ik had het niet gedacht bij jou’ en ‘Wat moeilijk lijkt me’. Het woord zielig werd niet gebruikt, maar voelde ik wel. En ik word opeens gevolgd door enorm veel coaches in van alles (hoi). ‘Wat fijn dat jij je uitspreekt!’ Lief bedoeld, maar ook een beetje vervelend. Want hoezo is dat nodig dan?
De ander
Er wordt voortdurend onderscheid gemaakt tussen de gewone mensen en demensen zoals ik. En dat is waar het mis gaat. Misschien is het geruststellend te denken dat mensen die anders zijn ook echt tot een andere groep horen. Zodat je zelf lekker gewoon kunt zijn. Want gewoon is veilig, gewoon is gekoppeld aan succes, gewoon is erbij horen.
Vanuit dat perspectief is actief werken aan inclusie een gebaar van de gewone mensen naar de vreemde mensen toe. Een gunst. ‘Waar kan ik meer te weten komen over autisten?’ ‘Hoe kan ik de werkomgeving aanpassen?’ Heel lief. Maar ergens knarst het.
Want het onderscheid tussen gewoon en anders is vals. Door vast te houden aan wij-zij denken werk je een verbonden samenleving tegen. De werkelijkheid is niet dat er een norm is en wat afwijkt erbuiten valt, de werkelijkheid is dat we allemaal oneindig verschillend zijn.
Van zij via jij naar wij
De vraag is dus niet ‘Waar kan ik meer te weten komen over jouw dinges?’
Maar: Hoe kan ik meer te weten komen over jou? En wil je ook iets weten over mij? En kunnen we het hebben over hoe wij goed samen kunnen werken?
Mensen die zich anders voelen zijn niet lastig, ze zijn verrijkend en geven anderen de ruimte zich ook bijzonder te voelen en de norm los te laten. Want iedereen is wel ergens anders in. Vanuit die kwetsbaarheid ontstaat vertrouwen en verbinding. En vanuit dat vertrouwen komen we in ons werk tot oprechte en mooie dingen. En mooie dingen heeft de wereld hard nodig.
Dus: fuck de norm, leve de verschillen.
De serie
Contact
Wil je meer weten? Een actie T-shirt bestellen? Of zal ik bij jouw bedrijf of organisatie een verhaal komen vertellen? Laat maar weten: hallo@astridpoot.nl.
Liefde <3
Beeld: OZ – Fuck the Norm